تبریک دیرهنگام زادروز ۲ کمانچه‌نواز برجسته به دلیل قطعی اینترنت

علی‌اکبر شکارچی ـ آهنگساز و نوازنده کمانچه ـ با نگارش یادداشتی زادروز دو نوازنده باسابقه کمانچه ـ کیهان کلهر و اردشیر کامکار ـ را به آنها تبریک گفت.

۲۸ آبان زادروز اردشیر کامکار و سوم آذر زادروز کیهان کلهر بود اما به دلیل آنچه شکارچی قطعی اینترنت عنوان کرده است، این یادداشت دیرتر از موعودی که باید نوشته و رسانه‌ای می‌شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در متن یادداشت علی‌اکبر شکارچی که نسخه‌ای از آن برای ایسنا ارسال شده، آمده است:

«کمانچه نوازی قبل از انقلاب در سه حوزه تقسیم بندی می‌شود:
الف: موسیقی نواحی در لرستان با کمانچه نوازی علیرضا حسین‌خانی، همت علی سالم، پیرولی و قوچعلی راج. در مازندران با کمانچه نوازی قدراُتولی(کتولی)، خراسان ولی رحیمی و خلیل یوسفی کرمانچی و در شهرکرد طوقانیان همه این استادان هیچ‌گاه شیوه و عرصه کمانچه نوازی را رها نکردند. به جرأت می‌توان گفت کمانچه نوای شهری مدیون هنر آنان است.

ب: در کمانچه نوازی خارج از مرزهای ایران بیش از همه هابیل علی‌اف به عنوان کمانچه نوازی افسانه‌ای نیاز شنیداری ما ایرانیان را تامین می‌کرد.

ج: در حوزه موسیقی دستگاهی باید بگویم کمانچه نوازی موسیقی دستگاهی به مویی بسته بود. استاد علی‌اصغر بهاری که نامش و یادش همیشه جاودان بماند تنها کسی بود که از میان هجوم ویلن‌نوازی در سراسر ایران سربرآورد و نگذاشت شیوه و صدای کمانچه نوازی که به مویی بسته بود، بریده شود.

از شاگردان برآمده از شیوه و مکتب او می‌توان محمد مقدسی، داوود گنجه‌ای، درویش رضا منظمی، مهدی آذرسینا و هادی منتظری را به نیکی و شایستگی نام برد.

در یکی از روزهای سال ۱۳۵۸ در کانون چاووش برای اولین بار صدای کمانچه نوازی کیهان کلهر را برای لحظاتی شنیدم. اصلا یادم نمی‌آید چه می‌نواخت. فقط یادم می‌آید با جسارت و دلیری می‌نواخت. از آن پس دیگر هیچگاه او را ندیدم و هیچ صدایی از ایشان از آن طرف مرزها به داخل کشور عبور نکرد و اگر هم آمد، در هجوم هولناک تحریم و ساز و موسیقی به ویژه کمانچه نوازی از ترس موسیقی ستیزان، در سینه و یادها پنهان ماند و پخش نشد.
یک روز در چاووش زنده‌یاد محمدرضا لطفی با تحسین و حیرت به من گفت: اردشیر کامکار برادر خانمم از موقعی که نوار خلق لُر و کمانچه نوازی تو را شنیده تمام پوزسیون‌های آن‌را مثل شصت‌تیر زیبا از خودت هم بهتر می‌نوازد.
این نابغه دوران(اردشیر کامکار) برخاسته از موسیقی سیدعلی اصغر کردستانی، حسن زیرک و از همه مهمتر پدر گرامی و زنده‌یادش حسن کامکار به تهران آمده بود. بی هیچ اغراقی در هر اثر هنری که منتشر می‌شد، حضور درخشان کامکارها، به‌خصوص کمانچه نوازی اردشیر در بالاترین تکنیک اجرا، آن اثر را به تاریخ سرفراز موسیقی ایران پیوند می‌زدند و آن اثر از آثار ماندگار موسیقی ایران می‌شد.

در هم‌نوازی پشنگ، ارژنگ و اردشیر کامکار در آلبوم با یاد صبا، اردشیر تکنیک و توانی از کمانچه‌نوازی به نمایش گذاشت که به راستی هم تصورنشدنی و هم رویایی دست نیافتنی برای کمانچه‌نوازان بود. اردشیر در عرصه کمانچه‌نوازی چنان تاثیری در آموزش و نوازندگی کمانچه گذاشت که به جرأت می‌توان گفت ماه تابناکی بود که بر تارک سپید کمانچه نوازی ایران خوش درخشید. نمونه‌های موجود گواه آنست که از آن زمان به بعد  قطعه‌های گوناگونی از سنتی‌ترین تا مُدرن‌ترین حالتش، با ساز کمانچه در جامعه اجرا و فراگیر شد.

به بیان دیگر تکنیکی عمودی در پوزسیون‌های گوناگون برای نمایش و بیان اندیشه جدید توسط ایشان و شاگردان با استعداد او که هر کدام یکی از نوابغ دوران خود هستند. کمانچه نوازی دوران جدید را با قدرت و تسلط و بی‌چون و چرا گسترش و تحکیم بخشید.

به موازات این تحول خجسته و کمانچه‌نوازی، پدیده و نابغه‌ای دیگر مجنون و شیدا، مست و هشیار بر فراز کمانچه‌نوازی ایران درخشید؛ کمانچه نوازی که کیهان در کیهان آسمانی، ماه عالم‌تاب شد. کیهان کلهر این دُردانه دوران، ساز و نوایش با ساز و نوای کمانچه نوازان دوران قاجار؛ حسین‌خان اسماعیل‌زاده، باقرخان، حسین یاحقی، صبا، بهاری، گنجه‌ای، مقدسی، منظمی، آذرسینا، هادی منتظری و اردشیر کامکار در هم آمیخته شده و دگرگونی و نوزایی دیگری را رقم زد. این دگرگونی که آمد نه تنها کمانچه نوازی را از سلطه سازهایی مثل ویلن، تار، سه‌تار و سنتور با سرفرازی به در آورد، بلکه به سخنوری بدل شد که با دلیری داد خود را از عقب‌ماندگی دوران کمانچه نوازی و داد خود را از عقب‌ماندگی سرزمینش کرمانشاه و ایران بستاند.

از برکت خوشنوازی این دو فرزند خلف دوران کمانچه نوازی ایران، هجوم و اشتیاق آموختن کمانچه به حدی شده است که در طول تاریخ موسیقی ایران، چنین شوق گسترده‌ای برای یادگیری کمانچه‌نوازی نمی‌توان یافت.

ای مردم تصور نکنید چنین رویدادی به سهولت حاصل شده است؛ ما از ممنوعیت حمل کمانچه تا گرفتن و شکستن ساز و نغمه‌های درون کاست و آلبوم‌ها تا هجوم موسیقی ستیزی گسترده بر علیه موسیقی به اینجا رسیده‌ایم. گمان نکنید کیهان کلهر بر تختی از ناز و نعمت خارج از کشور به این مقام سرفرازی رسیده است. اطمینان دارم سیروسلوکی همراه با نداری و صبوری و همدلی پیوسته و جدایی ناپذیر با کمانچه بر این تاج و تخت نشسته است. آنچه که من از ساز او درمی‌یابم، عصیانی است بر آنچه که بر او گذشته است.

پاساژهای تند و سریع و گاه مبالغه‌آمیز، آرشه‌های «ترمولو» و پرسش‌های گوناگون و بکار گرفتن تکنیک سه‌تار نوازی با ناخن به جای آرشه را شاید بسیاری از کمانچه نوازان نپسندند ولی من آنها را تلاشی جسورانه و پر امید برای یافتن راهی جهت عبور از هر دیوار و موانعی که بر سر راه عشق، مهر و صلح و دوستی و بهتر زیستن قد کشیده است، می‌دانم.

کمانچه نوازان عزیز، تصور نکنید کلهر و کامکار با دستانی و اندیشه‌ای تهی و بی بنیاد به این مقام رسیده‌اند. اطمینان داشته باشید که آنان از آموختن موسیقی دستگاهی و موسیقی قومی خود و اقوام دیگر از سالیان بسیار دور چنان خود را پرورده‌اند که هر گاه دست به ساز ببرند، به سهولت برای شادمانی شما چنان نغمه‌ای شوق پرور و خیال انگیز می‌آفرینند که تحسین و حیرت همگان را بر می‌انگیزانند.

می‌خواهم این را بگویم که قبل از اینکه آثار آنان را تقید و کپی می‌کنید، از پروراندن بنیادی خود غافل نمانید. به گفته هگل: نوآوری راستین تربیت راستین می‌خواهد.

راه تربیت راستین شما از آموزش موسیقی دستگاهی و موسیقی نواحی ایران عبور خواهد کرد.

دلم می‌خواست این نوشته در زادروز این دوستان هنرمندان عزیز منتشر شود. ولی بسته شدن اینترنت مرا به کلی از شوق انداخت. و امشب ادامه آن‌را به یادگار نوشتم.

زمانه به یکسان ندارد درنگ /  گهی شهد نوش است و گاهی شرنگ

خدای را سپاس که افزون بر تبریک تولد این دو کمانچه نواز برجسته، شادباش و خرسندی خود را برای گرفتن جایزه مرد سال موسیقی در جهان به کیهان کلهر عزیز ابراز کنم. مبارک و گوارای‌تان باد شیرینی رسیدن به قله‌ای که مردم ما می‌دانند چه‌ها کشیدی در این راه پرفراز و نشیب؛ از مو تا ماه.

چون ماه و خورشید تابناک و درخشان بمانی ای خوشنواز چیره دست.

بخوانیم این جمله در گوش باد / چو ایران نباشد تن من مباد
که گردون نگردد به جز بر بهی / به ما بازگردد کلاه مهی
آباد گردی ای ایران / شکوفا و نخبه پرور بمانی ای ایران زمین
مثل دماوند سرفراز و روسپید بمانید ای فرزندان خلف سرزمین ایران»

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: علی اکبر شکارچی اردشیر کامکار كيهان كلهر کمانچه نوازی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۹۳۸۶۶۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

عدم صدور ویزا همچنان مشکل جدی ماست/ المپیک را قطعی شده می‌دانم

به گزارش خبرنگار مهر، مسابقات بین المللی دوومیدانی درحالی به میزبانی دبی به پایان رسید که در جریان این رقابتها حسن تفتیان دونده ۱۰۰ متر ایران با ثبت زمان ۱۰.۳۰ در جایگاه پنجم ایستاد؛ حمیده اسماعیل نژاد دیگر نماینده کشورمان نیز در ماده ۱۰۰ متر بانوان موفق شد با ثبت حد نصاب ۱۱.۷۴ ثانیه در جایگاه سوم قرار بگیرد و مدال برنز را کسب کند. امیرعلی امیریان هم در جریان برگزاری رقابت‌های ماده ۸۰۰ متر در جایگاه نخست ایستاد و صاحب نشان خوش رنگ طلا شد.

حمیده اسماعیل نژاد در گفت وگو با خبرنگار مهر درخصوص کیفیت این دوره از مسابقات و میزان رضایتش از عملکرد خود اظهار داشت: سطح فنی مسابقات بسیار بالا بود چون اکثر دونده‌های سرعتی آسیا و اروپایی که از رکوردهای خوبی برخوردار هستند در این رویداد شرکت کرده بودند. نزدیک المپیک پاریس هستیم و رقابت در همه مسابقات سخت می‌شود چون اکثرا ورزشکاران یا به دنبال گرفتن مجوز ورودی المپیک هستند و یا در تلاش‌اند که بتوانند شرایط و جایگاه خود را تا آغاز بازی‌ها حفظ کنند.

وی افزود: رقابت‌های بین المللی دبی نخستین رویداد فصل برای من بود. طبیعی است که ورزشکاران در اولین مسابقه فصل آن آمادگی ۱۰۰ درصدی را نداشته باشند که من هم از این قاعده جدا نبودم ولی هر چه بود تلاش کردم تا بتوانم نتیجه خوبی را کسب کنم تا مسیر رسیدن به پاریس را برای خودم هموار کرده باشم.

رکورد دار دوی ۱۰۰ متر ایران با اشاره به اینکه تصمیم دارم در ۳ الی ۴ رویداد پر امتیاز شرکت کنم؛ گفت: برای کسب سهمیه المپیک از طریق رنکینگ باید در چند رویداد مهم شرکت کنم. هنوز موفق نشدم برنامه کامل خودم را به فدراسیون بدهم البته جلسه‌ای داشتیم و صحبت کردیم اما نه برنامه‌های من کامل بوده و نه فدراسیون هنوز تاییده لازم را برای اعزام به برخی مسابقات و اردوهای برون مرزی داده است.

عضو تیم ملی دوومیدانی ایران اضافه کرد: مسابقات قبرس، رقابت‌های قزاقستان و قهرمانی کشور از جمله مسابقاتی است که برنامه‌های آن را با فدراسیون درمیان گذاشتم امیدوارم هر چه سریعتر به جمع بندی نهایی برسیم تا بتوانم جدی‌تر به دنبال کسب سهمیه باشم. اخیرا مسابقات گرید B را به دلیل نگرفتن ویزا از دست دادم. دریافت ویزا این روزها برای ما بسیار مشکل ساز شده است حتی برای همین مسابقات قبرس هم ممکن است با این مشکل مواجه شوم. برای اخذ ویزای قبرس فقط تا پایان اردیبهشت مهلت داریم که فدارسیون پیگیر کارهاست.

اسماعیل‌نژاد که در حال حاضر از طریق رنکینگ شانس کسب سهمیه المپیک را دارد؛ گفت: در حال حاضر جایگاه خوبی در رنکینگ دارم و اگر بتوانم در مسابقاتی که گفتم شرکت کنم می‌شود گفت که موفق شدم مجوز شرکت در المپیک را برای خودم قطعی شده بدانم. البته که شرایط در مجموع سخت است و همه احتمالات را هم باید در نظر داشت اما هدف من حضور در المپیک پاریس است و دوست دارم قبل از این بازیها نیز بار دیگر رکورد ایران را که در حال حاضر هم دست خودم است بشکنم.

رکورد دار دوی ۱۰۰ متر ایران در پایان در پاسخ به این پرسش که آیا در مسیر کسب سهمیه از فرزانه فصیحی مشورت و کمک هم می‌گیرد؛ عنوان کرد: بله قطعا همینطور است. البته فرزانه این روزها در اردو و مسابقات خارج از کشور است و در صربستان حضور دارد. امیدوارم هر دوی ما بتوانیم نماینده‌های شایسته‌ای برای دوومیدانی ایران در بازیهای المپیک ۲۰۲۴ پاریس باشیم.

کد خبر 6098095